شفا در قرآن
● کلمه « شِفَاء » چهار مرتبه در قرآن آمده است که سه مرتبه آن به شفا بخش بودن خود قرآن اشاره می کند و یک مورد به شفا بخش بودن عسل .
● در آیه مربوط به شفا بخش بودن عسل عبارت « شِفَاء لِلنَّاسِ » آمده که تاثیر عسل در شفای همه مردم را نشان میدهد .
● در دو آیه از سه آیه مربوط به شفا بخش بودن قرآن ، شفای قرآن فقط به مومنین محدود شده ولی در یک آیه شفای قلوب توسط قرآن به همه مردم ولی هدایت و رحمت قرآن به مومنین اختصاص داده شده است .
● شفای قرآن هم میتواند جسمانی باشد و هم شفای باطن و قلب .
● این آیات نشان میدهد که همانطوریکه جسم ممکن است بیمار شود و به شفا نیاز دارد قلب و روح انسان نیز بیمار میشود و نیازمند شفاست.
● دو مورد هم فعل « یَشْفِ » در قرآن آمده است : یکی از قول حضرت ابراهیم است که شفا را به خداوند اختصاص میدهد و یکی از قول خداوند که شفای قلوب مومنین را به خود منتسب میکند.
● شفا بخش بودن قرآن در خصوص قلب و روح امری بدیهی است در خصوص شفای جسم توسط قران نیز روایات متعددی از معصومین نقل شده است .
● در درمان بیماریها باید هم از اسباب مادی مانند عسل و هم از اسباب معنوی مانند قرآن تواما استفاده کرد ولی در نهایت مانند حضرت ابراهیم شفا را باید از خداوند طلب کرد .
(یونس-57) یَا أَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَ شِفَاء لِّمَا فِی الصُّدُورِ وَهُدًی وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ
اى مردم به یقین براى شما از جانب پروردگارتان اندرزى و درمانى براى آنچه در سینههاست و رهنمود و رحمتى براى گروندگان [به خدا] آمده است
(نحل-68) وَأَوْحَی رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا یَعْرِشُونَ (نحل-69) ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاء لِلنَّاسِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ
و پروردگار تو به زنبور عسل وحى کرد که از پارهاى کوهها و از برخى درختان و از آنچه داربست مىکنند خانههایى براى خود درست کن - سپس از همه میوهها بخور و راههاى پروردگارت را فرمانبردارانه بپوى . از درون آن شهدى که به رنگهاى گوناگون است بیرون مىآید در آن براى مردم درمانى است حقیقتا در این براى مردمى که تفکر مىکنند نشانه ای است .
(اسراء-82) وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إَلاَّ خَسَارًا
و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مىکنیم و ستمگران را جز زیان نمىافزاید
(فصلت-44) وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِیًّا لَّقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آیَاتُهُ أَأَعْجَمِیٌّ وَعَرَبِیٌّ قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًی وَشِفَاء وَالَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَیْهِمْ عَمًی أُوْلَئِکَ یُنَادَوْنَ مِن مَّکَانٍ بَعِیدٍ
و اگر قرآن را غیر عربی قرار داده بودیم ، قطعاً می گفتند: «چرا آیه های آن روشن بیان نشده؟ کتابی غیر عربی و [ مخاطبِ آن] عرب زبان؟ بگو این [ کتاب] برای کسانی که ایمان آورده اند رهنمود و درمانی است ، و کسانی که ایمان نمی آورند در گوشهایشان سنگینی است و قرآن بر ایشان نامفهوم است ، و [ گویی] آنان را از جایی دور ندا می دهند!
(توبة-14) قَاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَیْدِیکُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَیَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِینَ
با آنان بجنگید خدا آنان را به دستشما عذاب و رسوایشان مىکند و شما را بر ایشان پیروزى مىبخشد و دلهاى گروه مؤمنان را خنک مىگرداند
(شعراء-80) وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ یَشْفِینِ
و چون بیمار شوم او مرا درمان مىبخشد
روایات :
1- علیکم بشفائین قرآن و عسل
2- هر که را علتى عارض شود در همان وقت هفت مرتبه سوره حمد را بخواند اگر علتش برطرف شد اکتفا نماید و اگر نه هفتاد مرتبه بخواند و من ضامنم از براى او عافیت را.
3- سوره حمد را بر دردى هفتاد مرتبه نمى خوانند مگر آن که آن درد ساکن مى شود.
4- اگر سوره حمد را بر میتى هفتاد مرتبه بخوانند و روح به او برگردد عجب نخواهد بود.
5- هر که را سوره حمد عافیت ندهد او را هیچ چیز عافیت نمى دهد.
6- و ایضا منقول است که حضرت صادق علیه السلام به بعضى از اصحاب خود که شکایت کرد از تب فرمود: بندهاى پیراهنت را بگشا و سر در گریبان کن و اذان و اقامه بگو، و هفت مرتبه سوره حمد را بخوان آن شخص چنان کرد و شفا یافت .