یکی از عبارات قابل تامل در قرآن عبارت « سَخَّرَ لَکُمُ » می باشد این
فعل به معنی مُسَخَّر کردن ، رام کردن ، در خدمت آوردن ، کار بی مزد کردن ، خوار و
زبون کردن می باشد . آیاتی که این فعل در آنها بکار برده شده را میتوان به دو دسته
تقسیم کرد : دسته اول آیاتی است که خداوند در آنها پدیده هایی را نام میبرد که در
تسخیر خداوند است مانند خورشید ، ماه و ستارگان :
● و خورشید و ماه و
ستارگان به فرمان او مسخر شده اند
● خدا کسى است که آسمانها
را بدون ستونهایى که آنها را ببینید برافراشت آنگاه بر عرش استیلا یافت و خورشید و
ماه را مسخر گردانید
● و اگر از ایشان بپرسى چه
کسى آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را مسخر کرده حتما خواهند گفت الله
● آیا ندیدهاى که خدا شب
را در روز درمى آورد و روز را در شب درمى آورد و آفتاب و ماه را تسخیر کرده [که]
هر یک تا وقت معلومى روانند
● آسمانها و زمین را به حق
آفرید شب را به روز درمىپیچد و روز را به شب درمىپیچد و آفتاب و ماه را تسخیر
کرد هر کدام تا مدتى معین روانند
● و ستارگان به فرمان او
مسخر شده اند مسلما در این براى مردمى که تعقل مىکنند نشانه هاست
دسته دوم آیاتی
هستند که خداوند در آنها به پدیده هایی اشاره میکند که آنها را برای انسان رام
کرده و در خدمت انسانها قرار داده است :
● و کشتى را براى شما رام
گردانید تا به فرمان او در دریا روان شود و رودها را براى شما مسخر کرد
● و اوست کسى که دریا را
مسخر گردانید تا از آن گوشت تازه بخورید و زیورهایی که آن را مىپوشید از آن بیرون
آورید
● و کوهها و پرندگان را با
داوود مسخر ساختیم و پرندگان به نیایش واداشتیم
● و شتران فربه را براى
شما از شعایر خدا قرار دادیم ... این گونه آنها را براى شما رام کردیم امید که
شکرگزار باشید
● ما کوهها را با او [داود]
مسخر ساختیم [که] شامگاهان و بامدادان خداوند را نیایش مىکردند
● پس باد را در مسخر او [سلیمان]
قرار دادیم که هر جا تصمیم مىگرفت به فرمان او نرم روان مىشد
● تا بر پشت آن[چهارپایان]
قرار گیرید پس چون بر آن برنشستید نعمت پروردگار خود را یاد کنید و بگویید پاک است
کسى که این را براى ما رام کرد و ما را یاراى آن نبود
● خدا همان کسى است که
دریا را برای شما رام گردانید تا کشتیها در آن به فرمانش روان شوند
● آیا ندیده اى که خدا
آنچه را در زمین است را مسخر شما گردانید
● شب و روز و خورشید و ماه
را براى شما رام گردانید
● و خورشید و ماه را که
پیوسته روانند براى شما رام گردانید و شب و روز را مسخر شما ساخت
● آیا ندانسته اید که خدا
آنچه را که در آسمانها و آنچه را که در زمین است مسخر شما ساخته
● و آنچه را در آسمانها و
آنچه را در زمین است مسخر شما قرار داد
با دقت در آیاتی که در آنها عبارت « سَخَّرَ لَکُمُ » بکار رفته علاوه
بر اینکه به جایگاه ویژه انسان در عالم هستی پی میبریم نکته بسیار مهم دیگری آشکار
میشود :
نکته این است که بعضی از موارد گفته شده به نحوی محقق شده و برای
ما قابل درک است از قبیل تسلط انسان بر کشتی ها، دریاها ، حیوانات اهلی، رودخانه
ها و برخی از آنچه در زمین است .اما در چند آیه آخری خداوند به حقیقتی بزرگ اشاره
میکند که هنوز محقق نشده و از جمله پیشگویی های قرآن است .
در واقع طبق فرمایش قرآن هر آنچه در آسمانهای هفت گانه و زمین وجود
دارد برای انسان قابل دست یابی ، قابل بهره برداری ، فرمانپذیر ، قابل شناخت ،
قابل سیر مادی و معنوی می باشد. اما در مقطع زمانی کنونی که تکنولوژی در اوج خود
میباشد هنوز انسان حتی نتوانسته به نزدیکترین سیارات هم مسافرت کند تا چه رسد به
آنچه در آسمان و زمین است .
انسان مقهور و مغلوب بسیاری از حوادث طبیعی می باشد چه رسد به
اینکه خورشید و ماه را در خدمت خود در آورد. از این آیه میتوان فهمید که چه جایگاه
عظیمی در انتظار انسان است ولی انسانها به این جایگاه توجهی ندارند .